Een anekdote

Een trouwfeest van een nichtje... Lap, een paar weken voor de trouwdag besef ik plots dat ik het nichtje moet laten weten dat ik glutenvrij moet eten en of ze het restaurant kan verwittigen.  Een paar uur en een paar berichtjes later, lijkt alles ok te zijn. Het is geen probleem om glutenvrij eten te serveren.  Oef!

Overtuigd dat alles in orde zal zijn, gaan we naar het trouwfeest.  Het begint al bij de hapjes: zalm met en ongedefinieerd sausje:
- Ikke: "Is die saus glutenvrij?"
- Serveerster: "Ik weet het niet.", stilte, "Wil je dat ik het voor je navraag?"
- Ikke: "Ja graag"
Dat gaat goed.  De serveerster komt terug met het nieuws dat het sausje inderdaad niet glutenvrij is en ze heeft voor mij een hapje zonder saus mee! Goed gedaan, dank je wel!

Eenmaal aan tafel zeg ik tegen mijn man dat ik de serveur die alles wat lijkt te coördineren zal laten weten dat ik glutenvrij moet eten zodat ik niet gans de avond en tegen alle serveurs moet zeggen dat ik glutenvrij moet eten. Zo gezegd, zo gedaan, alles lijkt in orde.

Soep, ... met gehaktballetjes.  Damn.  Mag ik dat nu eten of niet? Ik weet het niet, dus ik geef mijn balletjes aan de buurvrouw maar eet toch mijn soep op.  Ik vertel er dan nog niet bij dat diene gast met de soep op mijn broek heeft gemorst en niet eens sorry heeft gezegd!

Hoofdgerecht: vlees met saus, groentjes en kroketjes!  Zo'n bord krijg ik voor mijn neus.  "Euh, mevrouw (weer iemand anders!), ik moet glutenvrij eten, dus ik denk dat die saus niet glutenvrij is en kroketjes mogen ook niet."  Gelukkig, geen probleem, ik krijg een ander bord, met aardappeltjes.  Iedereen krijgt de kans om bij te nemen maar ikk niet, de aardappeltjes zijn op.

Dessert, allerlei kleine hapjes waarvan er misschien 1 of 2 glutenvrij zijn.
- Ikke: "Meneer, ik heb glutenintolerantie, dus ik mag een aantal van die hapjes niet eten."
- Serveur: "Oh maar dat is toch geen probleem, dan geef je die toch aan je buurvrouw!"
- Ikke: "???"
Inderdaad, met mijn mond vol tanden.  Hij was weg voordat ik kon reageren.  Ik heb dan toch wel iemand anders eengesproken.  Ze namen mijn bord terug mee en ik kreeg een fruitschoteltje in de plaats.

Een avondje feesten en genieten denk je dan.  Niets is minder waar, een avondje met toch wat frustratie!

Het is natuurlijk niet allemaal zo.  Op bepaalde plaatsen doen ze echt wel hun best maar voor veel mensen is het toch wel moeilijk...